ബുദ്ധഛിദ്രം
എന്‍റെ തേര്‍ എത്രനാള്‍
ഈവഴി കണ്ടു:
കെടുതിയും നര,ദീനവും
പടുഭൂമിയില്‍ തീയെയൂട്ടുന്ന
എല്ലിന്‍ കൊള്ളിയും,
ശാക്യനല്ല, മുനിയല്ല ഞാന്‍
തേര്‍വെടിഞ്ഞീ ചുടുഭൂവില്‍
യുദ്ധാന്തമൊരു ബുദ്ധതരു പൂകാന്‍.
ഒരു വടിയൂന്നി എല്ലുന്തി,
ഇരന്നു ഞാന്‍ തീക്ഷ്ണമൊരു
മൃതഗന്ധമായ്‌ ഒരിക്കല്‍
നിന്‍റെ തേര്‍ത്താരെ
അരയാല്‍ത്തണല്‍ തേടും.
ഞാനോ ബുദ്ധനായില്ല നീയും;
നമുക്കിനിയാര്യസത്യങ്ങളുടെ
പെരുക്കപ്പട്ടിക ചൊല്ലാം,
നാലുംകടന്നഞ്ചുംകടന്നങ്ങനെ.
എന്‍റെ തേര്‍ എത്രനാള്‍
ഈവഴി കണ്ടു:
കെടുതിയും നര,ദീനവും
പടുഭൂമിയില്‍ തീയെയൂട്ടുന്ന
എല്ലിന്‍ കൊള്ളിയും,
ശാക്യനല്ല, മുനിയല്ല ഞാന്‍
തേര്‍വെടിഞ്ഞീ ചുടുഭൂവില്‍
യുദ്ധാന്തമൊരു ബുദ്ധതരു പൂകാന്‍.
ഒരു വടിയൂന്നി എല്ലുന്തി,
ഇരന്നു ഞാന്‍ തീക്ഷ്ണമൊരു
മൃതഗന്ധമായ്‌ ഒരിക്കല്‍
നിന്‍റെ തേര്‍ത്താരെ
അരയാല്‍ത്തണല്‍ തേടും.
ഞാനോ ബുദ്ധനായില്ല നീയും;
നമുക്കിനിയാര്യസത്യങ്ങളുടെ
പെരുക്കപ്പട്ടിക ചൊല്ലാം,
നാലുംകടന്നഞ്ചുംകടന്നങ്ങനെ.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ